شعر و موسیقی در ایران
امتیاز دهید
نویسنده:
آرتور کریستین سن
مترجم:
عباس اقبال آشتیانی
امتیاز دهید
آپلود شده توسط:
a_h_allame
1393/03/28
.webp)
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی شعر و موسیقی در ایران
رابطه ی موسیقی و ادبیات رابطه ای دیالکتیکی است که در هر زمانی این یکی به کمک آن دیگری رفته است و به آن کمک کرده و توان و حتی تعالی بخشیده است .
هم موسیقی بعنوان بخش مهم و مردمی از هنر و هم ادبیات خاصه شعر ، علاوه بر ساحت های چند گانه ، نقش مهمی در تحول و حرکت جامعه داشته اند .
موسیقی یا آواز خوش که به گفته امام محمد غزالی شبهتی از عجایب عالم حسن و جمال که عالم علوی داشته و نمودی از جمال آن عالم است این کیفیت را از اصل توازن و تناسب که اساس جمال است یافته است .
اما غیر از ساحت زیبایی شناختی که لازمه ی هنر است نمیتوان ابعاد اجتماعی آنرا در قرون اول اسلامی مخصوصأ عصر وحشت امویان و رواج موالی گری و سرکوب و تحقیر عنصر ایرانی و انزوای زبان فارسی است نادیده گرفت و تأثیر آن را در نجات و احیای زبان فارسی به حساب نیاورد .
تاریخ گواهی میدهد که در دوره ای که زبان فارسی مهجور مانده بود این موسیقی بود که زبان را زنده نگه میداشت . زیرا موسیقی ساحتی فرهنگی بود که با روح مردم عجین و درونی شده بود.
کسی نمیتوانست آن نغمه ها را از مردم بگیرد و یا از ی همینطور هم باید گفت از دهه ی ۶۰ هجری که دوره فترت موسیقی سنتی و دستگاهی ایران فرا رسیده بود این ادبیات بویژه غزل عاشقانه - عارفانه بود که موسیقی از رکود و احتضار نجات داد .
با سپاس
اطلاعات کتاب:
{این مقاله را کریستین‌سن خود به زبان فارسی نوشته است.}
چاپ: ۱۳۶۳
در سه بخش: ۱) شعر پهلوی و شعر فارسی قدیم ۲) شعر قدیم ایران ۳) موسیقی قدیم ایران